Δεν είμαι ειδικός (για την ώρα) στο διάστημα και στην αστροφυσική. Αυτή είναι η μία αλήθεια που έχω κατά νου, όταν γράφω ένα κείμενο για αυτήν τη στήλη. Είμαι επιφυλακτικός στο πώς περιγράφω κάτι που υπάγεται στα προαναφερθέντα θέματα προς αποφυγήν παρανοήσεων εν είδει ελλείψεως εμπειρίας.
Και να μην είναι κάποιος ειδικός πάντως, εννοείται ότι μπορεί να ενημερώνει το κοινό για το διάστημα, το σύμπαν ή ό,τι απασχολεί τον καθένα στην τελική. Αρκεί να γνωρίζει όσο το δυνατόν καλύτερα τι εστί πληροφόρηση και τι παραπληροφόρηση και να αποσκοπεί στο πρώτο. Ήδη υπάρχουν ενημερωτικά άρθρα, βίντεο και ολόκληρες εκπομπές στο διαδίκτυο που μεταδίδουν σπιθαμή προς σπιθαμή την υπέρογκη πληροφορία που γεννάται καθημερινά, καλύπτοντας βέβαια και θέματα με τα οποία καταπιάνομαι και εγώ. Και αυτή είναι η άλλη αλήθεια που έχω κατά νου δίπλα στην προαναφερθείσα.
Πέραν, λοιπόν, από το ενημερωτικό κομμάτι, που ήδη καλύπτεται επαρκώς και σε μεγάλο βαθμό, εκείνο που μου αρέσει ιδιαιτέρως να κάνω στα δικά μου κείμενα είναι να εκφράζω κάποιες σκέψεις μου αναφορικά με το εκάστοτε θέμα, να αναπτύσσω κάποιον προβληματισμό μου και να αναζητάω ίσως την άκρη του νήματος. Να ξετυλίγω το κουβάρι. Και εδώ, όμως, στον χώρο της υποκειμενικότητας και της προσωπικής άποψης, κρύβεται μία ακόμα μεγάλη αλήθεια. Και στο να τη βρω με βοήθησε έμμεσα ο αστροφυσικός, κύριος Διονύσης Σιμόπουλος.
«[…] Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 7,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο, αυτήν τη στιγμή που μιλάμε. Και υπάρχουν, δηλαδή, 7,7 δισεκατομμύρια διαφορετικές δοξασίες και αντιλήψεις. Ποιος είμαι εγώ να πω ποια είναι η δική μου αντίληψη και αν είναι καλύτερη από του άλλου; Και μην ξεχνάτε ότι τα πιστεύω και οι δοξασίες του καθενός μας δε χρήζουν απόδειξης. Στην επιστήμη, όμως, απαιτούμε απόδειξη. Οπότε, αυτά που απαιτούν απόδειξη ευχαρίστως να σας τα πω […]. Όταν κάτι δε χρήζει αποδείξεως και δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις απόδειξη, θα το αφήσω για το ταβερνάκι». Αυτή ήταν η απάντηση του κυρίου Σιμόπουλου, όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξη πριν έναν χρόνο περίπου για την πίστη στον Θεό.
Ο κύριος Σιμόπουλος έχει προσφέρει τόσα πολλά στον χώρο της εκλαΐκευσης της επιστήμης, που δε θα είχε νόημα να αρχίσω να τα απαριθμώ σε αυτό το κείμενο. Λόγω των ημερών, έχουν δημοσιευθεί αρκετά άρθρα αφιερωμένα στο έργο του και σας προτρέπω να αναζητήσετε μερικά. Εγώ θα ήθελα να τονίσω αυτήν τη μεγάλη αλήθεια που μου έμαθε με την παραπάνω απάντηση. Ότι εισερχόμενος στον δημόσιο λόγο, δεν πρέπει οι προσωπικές μου «δοξασίες» και οι πεποιθήσεις «άνευ αποδείξεως» να με παρασέρνουν να κάνω διάλεξη, θεωρώντας τες κοινές αλήθειες, που φαίνονται λογικές στους πάντες. Χρησιμοποιώντας το κατάλληλο, κατ’ εμέ, ύφος για να αναφερθώ στις προσωπικές μου σκέψεις για το διάστημα, επιδιώκω να βγάλω κάτι από μέσα μου, το οποίο απλώς θεώρησα ενδιαφέρον να μοιραστώ. Όχι να παραδώσω μαθήματα φιλοσοφίας παριστάνοντας τον ειδικό.
Αυτή η πολύ σημαντική διάκριση οδηγεί εκ φύσεως στο να αντιμετωπίζει κανείς τις αντίστοιχες «δοξασίες» άλλων ανθρώπων με τον δέοντα σεβασμό, πράγμα αναγκαίο για τη συνύπαρξή μας σε αυτόν τον κόσμο. Και στην τελική, αν το διάστημα μαθαίνει κάτι στον άνθρωπο, αυτό το κάτι είναι η ταπεινότητα.
Το μάθημα που πήρα εγώ, λοιπόν, το οφείλω στον κύριο Σιμόπουλο.
- https://www.youtube.com/watch?v=mb6omiPhv9Y
